Een introductie: kuddedierensituaties op het zebrapad

Ik ben stereotype huisvrouw. Te voet (even die chocoladekilootjes eraf werken!) op weg naar de markt. Ik heb mijn nieuwe limegroene zomerbroek aan. Want ja, WeerOnline zei dat het vandaag 22 graden zou worden.

Ik sta voor het zebrapad en kijk geconcentreerd naar het rode poppetje. Auto’s rijden voorbij en voorbij. Het rode poppetje staat daar maar stug en stijf, bang om geplet te worden, met zijn armen tegen zijn lichaam aan gedrukt. Er wordt geacht dat ik dit ook doe.

Opeens staan de auto’s stil. Het stoplicht zal wel zo op groen springen. Is de kust veilig? Nee, meneer het rode poppetje ziet geen geel, maar ook zeker geen groen.

Maar dan. Ja ja, maar dan. Dan steekt de jongen naast me over. Hij steekt gewoon over!!! Ik kijk heen en weer, van hem naar het stoplicht. En opnieuw: van hem naar het stoplicht. Maar het poppetje tegenover me geeft nog steeds het rode sein. Ik twijfel, zal ik ook gaan? Nee, ik ben anders. Ik wacht gewoon netjes.

Maar dan! Ja ja, maar dan. Dan steekt een meisje naast me ook over. Hoe durft ze?! Ik volg haar met mijn ogen en kijk vervolgens naar het stoplicht. Het poppetje beveelt me nog steeds stokstijf te blijven staan. Dus doe ik dat.

Maar dan! Dan gebeurt het. De vrouw naast me negeert de stokstijve rode meneer en steekt over. Met dezelfde limegroene broek als ik. Met hetzelfde kapsel als ik. Met dezelfde leeftijd als ik. Het moment is aangebroken: ik kan niet meer achterblijven. De kust is duidelijk veilig. Ik raap mijn moed bij elkaar en zet mijn voet op de weg.

 

Mijn blog

 

In deze blog hou ik me bezig met ‘de mens als kuddedier’. Waarom doen we de dingen die we doen en welke invloed hebben anderen hierop? We willen allemaal speciaal zijn en willen vooral niet geloven dat we kuddedieren zijn. Maar geloof me: we zijn het allemaal. Anders hadden we die felbegeerde wereldreis allang gemaakt…

De komende tijd zal ik dit onderwerp in een breed perspectief bespreken. Van grappige stereotypes en hypes tot de achterliggende gedragspsychologie.

Aangezien dit een opdracht voor school is, hoop ik dat jullie actief met me meedenken en meedoen en vooral veel reacties gaan plaatsen. Ik zou zeggen: veel leesplezier en volg mijn blog!


Als je hier nu toch bent, like en/of volg mijn blog even met je Facebookaccount! Rechtsboven onder de foto (op mobiel moet je even internetversie weergeven).