Top 3 kuddediermomenten

Uit alle macht probeer ik geen kuddedier te zijn. Ik bedoel, ik schrijf er niet voor niets over. Dus eigenlijk zou ik de zebra moeten zijn die zich losmaakt van de kudde en moederziel alleen gras gaat grazen. Oftewel: me vrijwillig als een kadaver aan de leeuw offeren. Oftewel: ook ik, ondanks mijn bewuste handelingen, ben en blijf een kuddedier.

Hieronder een top 3 kuddemomenten!

1. "We lopen maar die kant op, want iedereen loopt daarheen." 
Ik betrapte me er donderdag op. Mijn zus, vader en ik liepen de bioscoopzaal uit en zagen werkelijk 80% van de mensen een trap naar beneden nemen. We dachten:
is de uitgang dan beneden? Want bijna iedereen loopt daarheen!

De realiteit drong door mijn gedachten. Dit is kuddediergedrag. De uitgang is misschien wel helemaal niet daar.  Maar ik gaf me over. Ik gaf me over, verdrong de gedachte en vertrouwde volkomen op de medekuddediermens. Een natuurlijk instinct dat je laat denken dat de uitgang in de kelder is. Yeah right. De uitgang voor je blaas ja.

2. "Wow wat is daar te zien?! Iedereen kijkt die kant op!"
Je kent het vast wel. Een groepje mensen kijkt allemaal een bepaalde kant op. Je denkt, hee wat is daar te zien? Je loopt erheen. Een of andere lame breakdance-act vult de straat. Yo yo, salto, zwaaiende beentjes over de grond en daar gaat het petje alweer rond.

3. Het voetgangerslicht
In mijn eerste post kun je een typische situatie lezen. Je staat voor een zebrapad en staart ongeduldig naar het stoplicht. Je wacht en je wacht en het gaat maar niet op groen. Ook niet als er geen auto's meer rijden. Je denkt: zal ik alvast gaan? Durf ik het aan? Nee ik wacht nog even. Heel even, het zal vast niet lang meer duren. Maar heel je autistische systeem is van slag wanneer er iemand naast je oversteekt terwijl het nog rood is. Misschien wacht je stug nog wel even, maar zult gegarandeerd oversteken wanneer de tweede of derde oversteekt.

Zo zijn er nog veel meer herkenbare situaties die je wellicht onbewust meemaakt. Weet jij er nog een paar? Reageer gerust!


Als je hier nu toch bent, like en/of volg mijn blog even met je Facebookaccount! Rechtsboven onder de foto (op mobiel moet je even internetversie weergeven).