Ik kook graag. Alleen niet op Moederdag.

Mama aan de kook

Damn, wat ruikt het lekker in de keuken. Ik heb wel eens gehoord dat als je eten ruikt, dat je dan een soortgelijke voldoening krijgt als van het eten ervan. Nou het zal wel hoor, laat de diëters onder ons maar kwijlend een mentaal gevecht uitvoeren met hun neus boven de pan. Ik ga in ieder geval eten. Anyways. Het is één dag Moederdag geweest en mama staat alweer zelf in de keuken. Hee, cliché om over Moederdag te bloggen. Maar ik doe het toch maar, want ik ben een kuddedier.

Ik kook graag. Alleen niet op Moederdag.

Vier weken geleden kreeg ik een e-mail van mijn moeder. Koekboek-wens Moederdag, luidde het onderwerp. Dus koken doet ze wel graag hoor. Alleen niet op Moederdag. Braaf gehoorzaamden mijn zus en ik mama’s bevel en schaften we het kookboek aan. Oké het is goed bedoeld: ze helpt ons uit de cadeaustress. Geen badschuim, handdoeken of zelfgemaakte stofzuig/kook/boodschappen-coupons meer. Maar iets, waar ze écht iets aan heeft.

Maar is Moederdag niet iets waarop je je moeder verrast en waardering toont voor wat ze allemaal doet voor je? In plaats van een gewenst of niet gewenst cadeau in de handen drukken. Er hoort eigenlijk helemaal geen cadeaustress te zijn en moeders hoeven je ook niet uit de cadeaustress te helpen. Gaat het niet om de dingen doen samen of dingen vóór je moeder doen? Bijvoorbeeld een lekker etentje verzorgen of het huis blinkend schoonmaken. En dan nog het liefst de dag vóór Moederdag of de dag erna. Gewoon omdat het kan. Om de commerciële bullcrap te vermijden. Net als kerst. Gewoon op 20 januari vieren. Ofzo.

Zondeboksdag: Valentijnsdag

Ik ben niet de enige die deze dingen zegt. Vooral Valentijnsdag is een zondebok op het gebied van ‘die commerciële onzin’. Maar toch: iedereen zegt het onzin te vinden, maar doet er toch massaal aan mee. Want stiekem vinden we kerst toch wel gezellig. En stiekem zijn we bang om mama teleur te stellen en kopen we toch maar het geliefde kookboek.  Als we het al niet voor onszelf doen, doen we het wel om anderen blij te maken. Daar gaat het ook om, toch? En heel misschien. Heeeel misschien komt het er anders niet van… Deze dagen, met of zonder de commerciële onzin eromheen, zijn er niet voor niets.

Als je hier nu toch bent, like en/of volg mijn blog even met je Facebookaccount! Rechtsboven onder de foto (op mobiel moet je even internetversie weergeven).